Canada 2016

Lake Louise - Cline River

zaterdag 17 september 2016

Vanmorgen worden we wakker terwijl het buiten behoorlijk regent. We hadden dat al verwacht omdat we ook vannacht diverse buien hebben horen vallen. Terwijl het flink regent maken we alle aansluitingen los, laten de slide-out weer inschuiven en rijden we naar de dichtstbijzijnde telefoon. Omdat we gemerkt hebben dat het in de weekeinden hier behoorlijk druk is willen we een reservering voor de camping in Jasper maken, maar ja, hoe dat werkt? In ieder geval toch niet met de telefoon. Verder dan maar naar de sanidump. Dit is tijdens deze reis, de eerste keer, dat we een sanidump bezoeken. Dat betekent dat we eerst nog moeten leren waar welke aansluitingen op onze auto zitten. Na een half uurtje kunnen we schoon en voorzien van vers water vertrekken. Een mede camper vraagt het een en ander over het type RV waarin wij rijden. Zelf woont hij in een soort streekbus. Enorm wat een ding.
	Benzine tanken is ook altijd een avontuur. In Lake Louise zijn twee tankstations, gelukkig is het bij Petro Canada niet druk. Nu is dit een zelftankstation met automatische afrekening per creditcard. Let wel Canadese creditcard. Na overleg mogen wij eerst tanken en dan afrekenen. Verder zijn we tijdens onze reis dit probleem niet meer tegengekomen. Het kan ook zijn dat we het niet meer hebben herkend en gewoon brutaal met onze credit card de regeltjes voor de Canadese hebben gevolgd. Nergens bleek er een probleem. Je kunt ook te precies zijn dus.
Het weer is inmiddels van het type zwaar bewolkt met af en toe een bui. Onze eerste stop vandaag is bij Herbert Lake. Nou dat is wel een aardig mooi meer, maar door de regen zien we niet het effect dat we zoeken. Thuis blijken de foto's mooier dan verwacht. Daarna naar Crowfoot glacier en Bowsummit. De glacier ligt er goed bij. De laaghangende bewolking beperkt het zicht wel, maar ja. Op het viewpoint wemelt het van (meestal jonge) mensen die een selfie moeten maken met de bezienswaardigheid op de achtergrond. Ze zijn behoorlijk agressief (?). Maar wij winnen. Bowsummit is volledig in Japanse handen. De parkeerplaats is vol en de bussen met Aziatische passagiers staan in de rij om hun mensen te mogen lossen. Voor ons in de RV is geen plaats noch enige aandacht. Zo voelt dat dus, als je er niet bij hoort.





Bij Peyto Lake is het behoorlijk druk. We hadden al van mensen gehoord die eenvoudig weg niet meer op de parkeerplaats konden komen. Ons lukt het ondanks de zaterdagse drukte wonderwel om ergens te parkeren. Eenmaal op het viewpoint boven worden we bijna onder de voet gelopen door de selfie Japanners. De meeste pret hebben we om een aantal mensen die van het platform af klauteren naar de lager gelegen rots, om daar een selfie van zichzelf met het meer te maken. Daarmee gereed draaien ze de selfiestick om en steken hun arm hoog de lucht in om alsnog een min of meer normale foto van het meer te maken.
Het meer is en blijft prachtig. Maar de drukte is enorm. De organisatie die de Canadese nationale parken beheert moet ons inziens maatregelen treffen. Je kunt niet onbeperkt entree heffen van steeds meer mensen zonder de voorzieningen aan te passen. Het parkeerterrein bij diverse interessante punten is veel te klein en zeker niet meegegroeid met het aantal bezoekers. Op de gesloten camping van Silverton falls lunchen wij. Daarna stoppen we op het viewpoint van Waterfowl lakes. Mooi uitzichtspunt op een mooi meer.

Het weer is wat opgeknapt intussen. Bij Mistaya Canyon. Een attractie die met grote borden langs de weg onder de aandacht wordt gebracht, moet ik mij met enige onverschrokkenheid tussen twee geparkeerde auto's persen. Gonda begeleidt het buiten gebeuren. De lieden in de auto links van mij konden anders niet meer de auto uit. In Mistaya Canyon. Zien we geweldige potholes (draaigaten) door het water van de rivier uitgeslepen. Een uitzicht om van te genieten. De canyon met zijn bijzonderheden zijn goed in beeld. De omringende bergen hebben hun kop in de wolken. Het is hier dat wij besluiten om vanavond niet op Rampart Creek te gaan overnachten, maar gezien de tijd van het jaar en de heersende nacht temperaturen naar David Thompson Creek resort te gaan. Daar zijn meer faciliteiten en bovendien ligt het op een wat lagere hoogte. We hopen dat het er minder koud zal zijn. Rampart Creek is een eenvoudige camping zonder veel faciliteiten, Thompson Creek is veel luxer. Maar morgen in Jasper krijgen we vast wel een kans om weer eenvoudig te kunnen kamperen.




Wat een prachtige route die Thompson Highway (HWY 11). Schitterende bergen en veel ruimte worden ons geboden. Op de camping een full hook-up, zodat we morgen op onze plek kunnen sanidumpen. We wandelen naar een viewpoint op Abrahams Lake en Cline River. Hier heb je een schitterend uitzicht op het meer en de omringende bergen. We ontdekken zelfs aan de overkant van het meer een hele reeks Hoodoo's. Bij de receptie heb ik een bos brandhout gekocht. Met de bij de RV behorende bijl heb ik zo goed en kwaad als het ging een paar blokken gekloofd zodat we aanmaak houtjes hebben. Desondanks wilde het aanmaken van het vuur niet zo best lukken. Gelukkig weet de buurman raad. Hij kampeert hier met zijn gezin in een forse tent en hij heeft een geweldig mooi vuurtje branden. Ik krijg les en ja hoor het lukt. We hebben nog best lang bij het vuur buiten gezeten.